Έχουν πεθάνει τα Banners;

Διάβασα στο uroborus την συζήτηση που γίνεται για το αν τα banners έχουν πεθάνει και είπα να καταθέσω και εγώ τις σκέψεις μου.

Η αναζήτηση από την φύση της εξυπηρετεί ένα και μοναδικό σκοπό: την ανεύρεση πληροφοριών σχετικά με ένα προϊόν ή μια υπηρεσία. Σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί το μηχανισμό για τη δημιουργία της ζήτησης. Τη ζήτηση τη δημιουργεί το display που ευαισθητοποιεί τους χρήστες, και τελικά τους οδηγήσει στην αναζήτηση.

Όταν ένας χρήστης κάνει αναζήτηση και κλικ, έχει σχεδόν αποφασίσει τι θα αγοράσει και από που, αν δεν είναι ήδη αποφασισμένο. Οπότε το display είναι καθοριστικό και έρχεται να χτίσει και να ενισχύσει τη μάρκα στο μυαλό του καταναλωτή.

Βέβαια, στη υπάρχουσα μορφή του, το display έχει κανα δυο προβλήματα.

Το πρώτο πρόβλημα είναι πως το διαπραγματευόμαστε με όρους direct response (CTR), κάτι που πρέπει να αλλάξει καθώς το click-throughs φθήνουν σε ποσοστά μικρότερα το 0.20%. Νομίζω πως αξίζει το κόπο να διαβάσετε την έρευνα της Atlas που κάνει ένα πολύ καλό case για το display και τα αποτελέσματα που έχει σε συνδυασμό με την αναζήτηση.

Το δεύτερο, είναι ή ελάχιστη εξέλιξη που έχουν γνωρίσει τα banners, από το πρώτο της AT&T το 1994. Θα αναφερθώ στο παράδειγμα του MyDeco, που κατά τη γνώμη μου αποτελεί ένα εξαιρετικό παράδειγμα display διαφήμισης και ηλεκτρονικού εμπορίου. Ο δκτυακός τόπος επιτρέπει στους χρήστες να δημιουργήσουν δωμάτια και να τα διακοσμήσουν επιλέγοντας δάπεδα, έπιπλα κλπ. Όταν ο χρήστης ολοκληρώσει τη διαδικασία σχεδιασμού, τότε μ' ένα κλικ από το ιδεατό δωμάτιο του, μπορεί να βρεθεί στο δικτυακό τόπο του προμηθευτή του επίπλου και να ολοκληρώσει την αγορά. (Display, αλλά όχι μπανεράκια με το CPM).